بی سر و سامان توام یا حسین ...

مجموعه فرهنگی یاس کبود برگزار می نماید:

سوگواره عاشورایی

موعود: از دوشنبه 13 آبان (شب اول محرم) لغایت پنجشنبه 23 آبان (شام غریبان) به مدت 11 شب

میعاد: انتهای سراج، شهرک گلستان، بهار شرقی

ساعت شروع مراسم: 8:30 شب

آیه تطهیر،سند معصومیت ائمه اطهار

«آیه تطهیر سند معصومیت اهل بیت علیه السلام

آیه شریفه « إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا » [احزاب/33] ؛ خدا می خواهد پلیدی را از شما دورکند و شما را چنان که باید پاک دارد

از آیات محکم کلام‌الله مجید است که علاوه بر روایات فراوان شیعه، به گواهی احادیث بی‌شمار منقول از طریق اهل سنت نیز در شأن پنج تن آل عبا نازل شده است . این آیه روشن الهی که به « آیه تطهیر» نامبردار است، حقیقت انسان‌های والایی را ترسیم می‌کند که با گذر از عوامل مادی و خاکی، به عالی‌ترین مرزهای عصمت و طهارت دست یافته،‌گوهر انسانیت را تنها به بهای رضوان الهی و خشنودی خداوند معامله کردند ؛ به گونه‌ای که اگر فضیلت و تقوای همه انسان ها یک جا جمع شود،‌قطره‌ای در برابر دریای بی‌کران فضائل آنها بیش نخواهد بود. اینان همان مفسران حقیقی کلام‌الهی‌اند که در بیان منزلت رفیع و جایگاه بس بلندشان فرمود:« إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ » [ 79ـ78] .

این آیه در سوره احزاب و در ضمن آیه‌ای قرار دارد که خطاب صدر آیه متوجه زنان پیامبر است و همین امر سبب گردیده است برخی به القای شبهه پرداخته، نزول آن را در شأن اهل بیت انکار کنند یا زنان پیامبر را نیز در زمره آنان قرار دهند. اصل آیه چنین است:

« وَقَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِینَ الزَّکَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا ؛ و درخانه‌‌هایتان قرار و آرام گیرند و همانند زینت نمایی روزگار جاهلیت پیشین زینت نمایی نکنید و نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و از خداوند و پیامبر اطاعت نمایید . همانا خداوند می‌خواهد که از شما اهل بیت هر پلیدی [احتمالی و شبهه] را بزداید و چنان که شاید و باید پاکیزه بدارد.»²

آیه 28 تا آیه 34 سوره احزاب، درباره زنان پیامبر و تکالیف و وظایف آنان سخن گفته و به صورت خطاب مستقیم و با تعبیر « یا نساء النبی » ، یا به گونه خطاب غیر مستقیم و با تعبیر « یا ایهاالنبی قل لازواجک » آنان را مخاطب قرار داده،‌ وظایف سنگین آنها را بیان فرموده است . همین امر موجب شده است تا گروهی از مفسران متعصب یا مغرض در صدد توجیه آیه برآمده، زنان پیامبر را هم مشمول اهل بیت قرار دهند؛ در حالی که با نگاهی اجمالی به آیه تطهیر و آیات قبل و بعد آن به خوبی می‌توان به این حقیقت پی برد که هر گاه مخاطب قرآن زنان پیامبر هستند ،‌تمامی ضمایر به صیغه جمع مؤنث آمده ،‌حال آن که همه ضمایر در آیه تطهیر به صورت جمع مذکر است و این خود بهترین دلیل است که مخاطبان آیه، گروهی غیر از زنان پیامبرند.

بیست و چهارم ذی الحجّه؛ سالروز مباهله پیامبر گرامی اسلام (ص) با مسیحیان نجران

 روز بیست و چهارم ذی الحجّه؛ روز مباهله پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص) با مسیحیان نجران می باشد که در نزد مسلمانان، اهمیت خاصّی دارد، زیرا گواه حقانیت دین مبین اسلام و دعوت حضرت خاتم الانبیاء؛ محمد مصطفی (ص)، و عظمت شأن اهل بیت مکرّم ایشان (ع) است.

** معنای لغوی و اصطلاحی مباهله :

مباهله در اصل از « بَهل » به معنی رها کردن و برداشتن قید و بند از چیزی است. اما مباهله به معنای لعنت کردن یکدیگر و نفرین کردن است. ( بدین صورت که در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند. )

** شرح واقعه مباهله :

بخش با صفای نجران، با هفتاد دهکده تابع خود، در نقطه مرزی حجاز و یمن قرار گرفته است. در آغاز طلوع اسلام، این نقطه، تنها نقطه مسیحی نشین حجاز بود که مردم آن به عللی از بت پرستی دست کشیده و به آیین مسیح (ع) گرویده بودند.

پیامبر اکرم، حضرت محمد مصطفی (ص)، برای گزاردن رسالت خویش و ابلاغ پیام الهی، به بسیاری از ممالک و کشورها نامه نوشت یا نماینده فرستاد تا ندای حق پرستی و یکتاپرستی را به گوش جهانیان برساند. لذا به موازات همین مکاتبه با سران دول و مراکز مذهبی جهان ، نامه ای هم در سال دهم هجری، به « ابوحارثه »؛ اسقف نجران، نوشت و طی آن نامه، ساکنان نجران را به آیین اسلام دعوت فرمود.

فرازی از نامه پیامبر (ص) به اسقف نجران چنین بود: « به نام خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب. [ این نامه ای است ] از محمد؛ پیامبر خدا، به اسقف نجران. خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب را حمد و ستایش می کنم و شما را از پرستش بندگان به پرستش خدا فرا می خوانم. شما را دعوت می کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند درآیید و اگر دعوت مرا نپذیرفتید باید به حکومت اسلامی مالیات (جزیه) بپردازید [ تا در برابر این مبلغ، از جان و مال شما دفاع کند ] و در غیر این صورت به شما اعلام خطر می شود. » 
 

شهادت میثم تمار یار راستین علی مرتضی تسلیت باد.

در این روز در سال 61 هجری میثم تمار به دلیل وفاداری به امام حسین علیه السلام به دست ابن زیاد به دار آویخته شد و به شهادت رسید. تاریخ شهادت میثم تمار 19 ذی الحجه و روز عاشورا نیز نقل شده است.

میثم تمار فرزند یحیی و اهل سرزمین «نهروان» _ منطقه‌ای میان عراق و ایران _ بود. بعضی او را ایرانی و از مردمان فارس دانسته‌اند. به او «ابو سالم‏» هم می‌گفتند. لقب «تمار» (خرمافروش) را هم ازآن جهت‏ به ‏او می‌گفتند، که درکوفه خرمافروش بود. ‏

ابتدا، غلام زنی از طایفه «بنی اسد» بود. علی پسر ابیطالب او را از آن زن ‏خرید و آزادش کرد. که بعد از آن از یاران و شاگردان علی شد همچنین وی از اصحاب پیامبر اسلام به شمار آمده‌است، هرچند از ‏جزئیات زندگی او درسالهای نخستین حیاتش و در روزگار صدر اسلام، ‏اطلاع‌ مبسوطی در دست نیست.

میثم تمار شش پسر و نوه‌های بسیاری ‏داشت. پسران وی عبارت بودند از: عمران، شعیب، صالح، محمد، حمزه و علی. میثم تمار، علاوه بر آن که خود، مسلمان و شیعه‌ بود، خاندانش نیز از رجال و بزرگان ‏شیعه بودند. آنان هم بطور عمده همچون وی در راه اهل بیت پیامبر اسلام ‏بودند و بیشتر آنان در شمار راویان احادیث اهل بیت نام برده شده‌اند. امامان شیعه هم، ‏به میثم و فرزندانش اظهار محبت ‏و علاقه کرده و از آنان تجلیل کرده‌اند.

صالح از اصحاب امام باقر، (امام پنجم شیعیان) و جعفر صادق (امام ششم شیعیان) و شعیب از اصحاب جعفر صادق ‏بود. حتی محمد باقر به صالح گفت:«من به شما و پدرتان علاقه بسیار ‏دارم.». عمران هم، از اصحاب سجاد (امام چهارم شیعیان) و محمد باقر و امام صادق بود.

علی پسر ابیطالب پیشتر، سرنوشت و سرگذشت میثم تمار را از زبان پیامبر اسلام  شنیده بود. میثم هم از پیش، علاقه مند به اهل‌بیت پیامبر اسلام بود.

اما اولین برخورد حضوری و دیدار میثم با او در دوران خلافت علی ‏انجام گرفت. به دنبال همین برخورد و ملاقات بود که علی تصمیم گرفت ‏میثم را از صاحبش بخرد و سپس وی را آزاد کند. سرانجام با تصمیم علی (ع) ‏میثم به آزادی رسید. ‏

آشنایی میثم با علی برای او توفیقی بزرگ بود. از این رو به شاگردی در مکتبعلی مشغول شد. علی هم با مشاهده استعداد روحی ‏و زمینه مناسب وی دانش و آگاهیهای بسیاری را به او آموخت.

میثم، علم تفسیر قرآن را نزد مولای خود علی فراگرفت. و از معارفی که از ‏او آموخته بود کتابی تدوین کرد که کتابش را پسرش از او روایت کرد.‏به همین جهت، میثم یکی از مؤلفان شیعه به حساب می‌آید. ‏‏

نقل است که علی چگونگی کشته شدن میثم را پیش‌گویی و به وی گفت: «تو را بعد از من دستگیر می‌کنند و به دار خواهند زد. در روز سوم از بینی و دهان تو خون روان خواهد شد و محاسنت را رنگین خواهد ساخت».

میثم در آخر سال ۶۰ هجری، ده روز قبل از ورود امام حسین به عراق، توسط عبیدالله بن زیاد دستگیر شد و به همان نحوی که امام علی خبر داده بود به دار آویخته شد و و کشته شد. او اولین مسلمانی بود که به هنگام قتل بر دهانش لگام زده شد.

عکس هایی بی همتا از حرم مولا علی(ع)

حرم مولا در وقت نماز

باب الساعه

کاش کفتر آستانت بودم

گردی به تمام کهکشانت بودم

ایوان نجف عجب صفایی دارد

حیدر بنگر چه بارگاهی دارد

الدخیلک یا امیرالمومنین

جانم به شکوه حرمت یا مولا

السلام علیک یا امین ا...

صلی ا... علیک یا امیرالمومنین

پنجره فولاد امام علی(ع)

السلام السلام السلام

آنقدر در می زنم تا در به رویم وا کنی ....

خیل مشتاقان شاه دین

دستم بگیر یا مولا